home

over tony

projecten

schilderijen

exposities

contact
tony beijdorff
beeldend kunstenaar


Mijn werk ontstaat nooit zomaar. Altijd gaat er een emotie en veel denkwerk aan vooraf.

Ik voel me verbonden met de natuur, de mens en zijn cultuur. De verbondenheid probeer ik om te zetten in een beeld dat zo dicht mogelijk bij mijn gevoel komt.
Mijn manier om een schilderij te maken, is altijd een zoektocht met onbekende afloop.

In de eerst plaats doe ik inspiratie op bij het reizen door verre landen. Ik maak voor mezelf foto's om vast te leggen waar ik ben geweest, als herinnering. De sfeer zit in mijn geheugen opgeslagen. Als ik de foto's gebruik, is dat alleen als een extra geheugensteuntje. Ook de gewone dingen van het leven kunnen mij zo boeien dat ik er iets mee wil doen. Ik wil altijd vanuit mijn gevoel werken en schilder of druk dingen die mij raken of aan het hart gaan. Dat kan zijn op een trieste plek of juist op een heel vrolijke. Ik let dan scherp op de tegenstellingen die er op zo'n plek zijn en die het boeiend maken. Op die manier kan ik een plek herscheppen die niet per se lijkt op een alledaags landschap.

Als een schilderij klaar is kijk ik of het is geworden wat ik er van verwacht had. Of de energie en de spanning die ik zocht er ook daadwerkelijk in zitten.
Kleur is erg belangrijk in mijn werk. Ik houd van mooie op elkaar afgestemde kleuren, daar ben ik altijd naar op zoek. Kleur bepaalt mede mijn beeldvorming.

De laatste tijd werk ik graag met monotype (eenmalige drukkunst) in combinatie met acryl en met pastels. Met deze technieken kan ik een transparantie bereiken die ik wil terugzien in mijn werk. Deze technieken kunnen ook vlekken en onverwachte verrassingen teweeg brengen waar ik erg van kan genieten.

Ik ben mijn opleiding begonnen bij beeldend kunstenaar Pieter Schouten daarna heb ik de Nieuwe Akademie Utrecht voor beeldende kunsten afgerond.


Zij schildert wat zij niet kan eten
niet kan bezitten niet beschrijven.
Zij schildert wat niet stil blijft
zitten niet gelijk blijft niet
verandert. Zij schildert wat zij
niet kan kweken niet kan vangen
niet vergeten. Zij schildert
wat zij niet kan raken pakken
of begrijpen. Wat ze niet
omhelzen kan verwennen
of verwijten. Verwaarlozen,
laten verwilderen. Omhakken,
verscheuren. Verbranden.
Betreuren. Zij schildert
waar zij niet van slapen kan
wat ze zich niet herinnert
niet in kleur. Wat zij niet zingen
kan niet juichen.
Het onomlijnde blijft
onomlijnbaar lokken.


(Bron: Judith Hertzberg, bundel "Wat zij wilde schilderen")